Zomaar een blik op champagne… Van een meisje dat ook gewoon maar wat doet en vooral niets weet.
Champagne onderschrijft, zoals in deze blog uitgebreid beschreven, de speelsheid van ’t bestaan. In my eyes. Aan de verschillende richtingen in het bruisen ontspruit een sierlijke maar ludieke dans. Zo een waarbij het allemaal vanzelf lijkt te gaan. Uitgekiend, scherp langs de randjes en nog meer dan dat precies op de maat. Zonder enige vorm van schwung te verliezen; zonder aan de minste lenigheid in te boeten.
Champagne en de wendingen van het leven
Die oogstrelende dynamiek in ’t glas herinnert me immer aan de ongrijpbaarheid van het leven. Een ervaring die – en dit klinkt zowat paradoxaal – alles kan betekenen. È tutto per me. Het stukje ongrijpbaarheid in de belletjes is de fundatie van de krachtige wendingen die het leven gewend, gewoon en in staat is te nemen. In de zwaarte van het leven – te midden van alle grote vragen die ons als mensch bezig houden – is precies dat vermogen tot van richting veranderen (in dus die beweging) voor mij de sleutel tot plezier en geluk.
Van begin tot eind
Wendingen onderschrijven ook een bepaald verlangen. Een verlangen naar het nieuwe, het andere. Zonder dat je het oude weggooit. Een wending heeft twee uiteinden: het stuk waar je vandaan komt en het stuk waar je naartoe gaat. Dat zie je ook in het bruisen in je glas. De belletjes ontstaan in het zorgvuldig geblazen hart van het glas. Daar waar het gewicht gedragen wordt en het toch gewichtloos is. Ze draaien en kolken hun weg door een ambachtelijk (en toch) gouden, koninklijk vocht naar de oppervlakte, waar ze in oneindigheid uiteen springen. Ik zal het maar bekennen: ik kan daar naar kijken tot alle belletjes in de wijn gestorven zijn… Doodzonde, natuurlijk. 😉
Stilte in beweging
De dynamiek van het bruisen heeft de kracht om mijn blik een klein beetje te ontregelen. Natuurlijk, ik verwacht beweging en speelsheid. Ik verwacht verrast te worden. De ontregeling zit ‘m meer in het vermogen om stil te staan bij het moment. Bij het zien. Bij het ruiken. Bij de eerste slok. Opgaan in de passie van de champagneboer. Zijn zweet kunnen proeven. (Nee, niet letterlijk…) Eindeloos staren naar de heerlijke dans in je glas. In die ontregeling schuilt een zekere magie. Dat is de kunst van het leven, van het bewust leven. Durven en kunnen stilstaan tussen alle bewegingen om je heen.
