Voor mij is champagne vrijheid

Een onschuldige dame die haar hond uitlaat en iemands gezichtsveld inwandelt… De vis van de visboer op de markt die niet fris genoeg riekt – alsof dat überhaupt een mogelijkheid is… Mark Rutte… Wat deze topics gemeen hebben? Ze verdwijnen allemaal meerdere keren per dag – wat zeg ik, per uur – onder een stortvloed van verstikkend en verguizend cement dat uit de monden van mijn medemens vloeit. Een grote laag van negatieve vloeistof, die ik nu met alle liefde van al deze schitterende zaken zou willen afwrijven. Moment, ik pak even een doekje. Het leven, de wereld, de aarde en zijn bewoners verdienen veel meer dan een zee van negativiteit.

Nu ben ik wel wat gewend als het om veroordelingen, vooroordelen, ongevraagde adviezen en ongefundeerde meningen gaat… En ik ben me ervan bewust dat ik nu zelf vanachter m’n laptopje jou, lezer, aanspreek en probeer wakker te schudden. Neem daar dan maar bij in acht dat het vanuit een een hoopvol, onschuldig hart komt. Oprecht en in warmte gehuld. En op het gevaar af om nu als een idiote betweter te worden gezien, deel ik mijn wens.

Champagne is spelen en spelen is liefde

Echt, people… Let it go! Laat het bruisen. Zie wat er dan gebeurt en ga erin op. Laat de belletjes hun eigen weg volgen. De een iets meer links, de anders iets meer rechts. Uiteindelijk allemaal in mooie stroompjes. En zonder bemoeienis bruist het allemaal veel mooier. Champagne is spelen. En spelen is vrijheid. Spelen is de puurste vorm van liefde. Liefde voor jezelf, liefde voor het leven. Opgaan in het bruisen. Zijn zonder doel. En in dat zonder doel zijn schuilt geen oordeel. Daar is geen ruimte voor verguizing. Er is ruimte voor opgaan in en zien en beleven. Maar enkel als aan die verwondering in de beleving geen oordeel gekoppeld is.

Zo. Dat gezegd hebbende… De next tasting is aanstaande zondag, tijdens een fijne champagnelunch. We keep in touch!